اول سال تحويل ، شما به دستور اسلام با خدا رابطه برقرار مى كنيد؛ عرض مى كنيد: يا مقلب القلوب و الابصار، يا مدبر الليل و النهار، يا محول الحول و الا حوال اى كسى كه گردش زمين و آسمان ، گردش دلها و چشمها و گردش روزگاران به دست توست ، اين گردش قرار دادى سال را هم براى ما با بركت و مبارك قرار بده : حول حالنا الى احسن الحال .

ببينيد نوروز و تحويل سال - رفتن از يك سال به سال ديگر - يك محتواى معنوى پيدا كرد. مردم را توصيه مى كنند: اغتسل و البس و انظف ثيابك : غسل كنيد، خود را شست و شو بدهيد و تميزترين لباسها را - البته صحبتى از لباس نونيست ؛ صحبت از لباس تميز است - بپوشيد؛ به دين يكديگر برويد؛ صله ى رحم بكنيد، دلهايتان را شاد كنيد؛ در خودتان اميد بدهيد و با رويش طبيعت يك رويش ‍ معنوى در دل خودتان به وجود بياوريد.
برخورد با عيد نوروز؛ اين است ؛ لذا ما ايرانيها عيد نوروز را دوست مى داريم و آن را جشن مى گيرمى . اما جشن ما يك جشن سالم است . با هر كدام از اين مراسم قديمى كه اسلام برخورد مى كند، اين جور برخورد مى كند. البته بعضى از مراسم هست كه قابل اصلاح نيست . مثلا اسلام درباره مراسم خرافى از روى آتيش پريدن ، حرفى ندارد و تاءييد نمى كند؛ اما هيچ اشكالى نمى بيند كه مردم - فرض بفرماييد - در مناسبتى از مناسبتهاى عيد به فضاى باز بروند، با سبزه و طبيعت و صحرا، ديدارى تازه كنند، خود و طبيعت را با يكديگر نزديك كنند و لذت صحيح و سالم ببرند، مانعى ندارد.

درست ، عكس روش جاهلى ؛ در روشهاى جاهلى ، اگر عمل خوبى هم در دست مردم باشد، آن را بى محتوا مى كنند ! لذا شما مى بينيد كه راجع به تحويل سال در تبليغات راديوهاى بيگانه ، صحبت زيادى نيست ؛ اما راجع به چهارشنبه سورى در اين چند روز قبل از سال ، تقريبا تمام راديوهاى بيگانه راجع به آن صحبت كردند ! درست نقطه ى مقابل آن نظر اسلامى !

البته بعضى از عوامل خود ما هم در وزارت كشور، استباهى كردند كه در واقع همان كار راديوهای بيگانه را تاءييد كرد ! منتها دلسوزان وزارت كشور و وزير محترم كه بحمدالله خود روحانى و از سادات محترم است - فورا جلوى آن را گرفت .
شما ببينيد در ايام تحويل ، مردم در كجاها اجتماع مى كنند؛ ديشب در اطراف آستان قدس رضوى ، با اين كه نيمه ى شب بود، جاى سوزن انداختن نبود ! تا بسط شيخ بهايى و تمام اين اطراف ، مردم براى توجه ، روى زمين نشسته بودند ! يعنى عيد نوروز، همراه با معنويت . يا ديشب ، نيمه ى شب ، هزاران انسان علاقه مند، از خواب و خانه و زندگى و محيط خانواده بيررون مى آيند و به مرقد امام بزرگوار مى روند ! يعنى جنبه ى معنوى .

خوب ، حالا يك نفر هم پيدا مى شود كه از سر اشتباه و ندانم كارى ، به جاى مرقد امام رضا و مرقد امام بزرگوار و مرقد حضرت معصومه و مراسم معنوى ، تخت جمشيد را زنده مى كند ! البته تخت جمشيد، يك اثر معمارى است ؛ انسان ، اثر معمارى را تحسين مى كند و چون متعلق به ما و ملا ايرانيهاست ، به آن افتخار هم مى كند؛ اما اين غير از آن است كه ما دلها و ذهنها و جانهاى مردم را متوجه به نقطه اى بكنيم كه در آن خبرى از معنويت نيست ، بلكه نشانه ى طاغوتيگرى است !

در همان ساختمانها كه امروز بعد از گذشت يكى دو هزار سال ويران است ، زمانى به مناسبت همين روز نوروز، خدا مى داند كه چه قدر بى گناه ، در مقابل تخت طاغوتهاى زمان به قتل مى رسيدند و چه قدر دلها ناكام مى شدند ! اين افتخارى ندارد.

عيد نوروز خوب است ، مراسم جشن و سرور و شاد بودن دلها خوب و مطلوب است ؛ اما در جهت درست . اين كارى است كه اسلام كرده است ؛ ما هم به فضل الهى به تبعيت اسلام ، همين سياستها را دنبال مى كنيم ، مردم هم همين را مى خواهند و دلهاى مردم هم دنبال همين چيزهاست ؛ مردم به آن چيزهايى كه جنبه ى مادى دارد، مستقلا توجهى ندارند و اگر آن جنبه ى مادى ، با يك جنبه ى انحرافى همراه شد، مردم از آن رويگردانى ميكنند .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: