جبران خلیل جبران؛ نویسنده مسیحى لبنانى است که در صف نویسندگان معروف به «مهجر» قرار مى‏گیرد. نویسندگان مهجر به آن گروه از ادباى عرب اطلاق مى‏شود که پس از جنگ جهانى به آمریکا مهاجرت کرده‏اند و جریان خاص فرهنگى ادبى تأثیرگذار در جهان عرب را به وجود آوردند. جبران، نامى آشنا همراه با آثارش در ایران دارد و نوشته‏هاى وى، مخاطبان زیادى در کشورمان پیدا کرده است.

نقد و بررسی فیلم قلاده های طلا

اطلاعات زیاد؛ نقطه قوت یا نقطه ضعف !؟

فیلم "قلاده های طلا" با فیلم نامه ی ضعیفی مواجه است اما کارگردانی خوب ابوالقاسم طالبی توانسته فیلم را به گونه ای ایجاد کند که مخاطب را تا آخرفیلم به همراه خود بکشاند.

نکته بسیار عجیب این فیلم که از نقاط مثبت فیلم به حساب می آید نفوذ بسیار هوشمندانه کارگردان به محیط سازمان اطلاعات و مطرح کردن برخی مسایلی است که تا چند سال قبل جزء خط قرمز های سینما به حساب می آمد.

اما نکته عجیب تر این است که در فضای سایبری بعضی سایتها و حزب های مختلف دست به تحریم این فیلم زده اند...

بقیه در ادامه مطلب

" وَ مَكَرُوا وَ مَكَرَ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَيْرُ الْماكِرينَ"

به بهانه اکران فیلم " زندگی‌خصوصی" ساخته محمد حسین فرح‌بخش

{کثیف‌ترین فیلم سال نو}

فصل بهار نزدیک شده و سینمای ایران مطابق سنت همیشگی تصمیم دارد که از  فصل بهار سینمای ایران یعنی جشنواره فیلم فجر، میوه های خود را بچیند و در سبد مخاطبان علاقمند و خانواده های ایرانی سینمادوست بریزد. قدر مسلم میوه های تازه و بی‌لکه خریدار دارد خصوصا اگر از درختی پربار جمع‌آوری شده باشند. اما گویا امسال و در این ایام شاد خبری از میوه های آبدار و خوشمزه نیست و تنها محصول قدیمی و بعبارتی میوه ممنوعه‌ی این باغ یعنی فیلم تلخ و ملتهب "انتهای خیابان هشتم" علیرضا امینیِ فرم‌گرا را باید برداشت کرد. و الا نه همچون پارسال خبری از شاهکاری چون "جدایی نادر از سیمین" هست و نه هیچ یک از فیلمهای مطرح جشنواره فجر امسال همچون بی‌خود و بی‌جهت، برف روی کاجها، پذیرایی ساده، پله‌آخر و نه حتی فیلمهای تحسین شده داوران از جمله ضدگلوله، ملکه و روزهای زندگی در لیست نوروزی سال 91 دیده می‌شوند.

فیلم گذشته تازه‌ترین ساخته اصغر فرهادی در جشنواره کن امسال به نمایش در آمده و نامزد جایزه نخل طلاست. مطلب زیر گزیده ای است از نظر منتقدان ایرانی که نقد خود را به سفارش بی بی سی فارسی نوشته اند و منتقدان غیرایرانی که نقد خود را در نشریه های مختلف منتشر کرده اند.


این فیلم همزمان در فرانسه اکران شده و به زودی در کشورهای دیگر از جمله ایران نیز به نمایش درخواهد آمد.

محمد حقیقت

این منتقد سینما نوشته است: در "گذشته" همچون فیلم "جدائی نادر از سیمین" رابطه خانوادگی چند نفر از طبقه متوسط و درگیری های عاطفی - خانوادگی آنها مطرح می شود که مردی ایرانی (احمد، با بازی خوب علی مصفا، شوهر سابق یک زن فرانسوی به نام ماری) باید بعد از چهار سال جدایی و ترک فرانسه، از تهران به پاریس باز گردد تا مراحل اداری و کاغذ بازی های طلاق خودشان را به اتمام برساند و ماری بتواند با شخص دیگری ازدواج کند. در این فاصله که احمد غایب است، ماری که در داروخانه کار می کند با مرد دیگر فرانسوی (سمیر، با بازی طاهر رحیم، که در مغازه خشکشویی کار می کند) آشنا شده که وی دارای زن و یک پسر کوچک هم هست. این دو سخت به هم علاقمند شده اند. از سوی دیگر، ماری (با بازی خوب برنیس بژو) نیز دو دختر دارد. احمد در رابطه با این دو خانواده، تلاش دارد به نوعی به آنها یاری رساند. کنکاش در گذشته اینها، مسائلی را رو می کند که در زندگی روزمره آدمهای اطرافمان هم می توان سراغ گرفت. هیچ قهرمان پروری یا مسائل حاد و شگفت انگیز غیر مترقبه ای، جدا از درام های خانوادگی روزمره، درفیلم رخ نمی دهد، اما پیچیدگی آدم ها در شرایط خاص، عواطف و احساسات شخصیت ها را دگرگون می کند. سوء ظن های کوچک، دردسرآفرین می شوند... اگر چه این فیلم هیچ ربطی به فیلمهای وسترن ندارد، اما آمدن احمد، تنها، به شهر (پاریس، که شهر او نیست) و باعث به هم ریختن مسائلی از گذشته دو خانواده، و سپس ترک شهر، تنها، می شود، یادآور خط ستون فقرات سناریوهای وسترنی است!

راسل و خطا در نقل و نقد فلسفه دكارت‏

راسل اين‏گونه فلسفه دكارت را نقل مى‏كند(132) كه دكارت مى‏گويد: «من مى‏انديشم، پس هستم.»
سپس جمله دكارت را اين طور توضيح مى‏دهد: «آن منى كه وجودش اثبات شد، از اين امر استنباط شد كه مى‏انديشم.»
سپس راسل با عبارات زير به نقد فلسفه دكارت مى‏پردازد: در اينجا استعمال ضمير اول شخص مفرد، جايز نيست.
دكارت مى‏بايست صورت نهايى مقدمه خود را بدين شكل بيان كند كه انديشه‏هايى هستند.
ضمير اول شخص از لحاظ دستور زبان، آسانتر در جمله قرار مى‏گيرد؛ امّا دلالت بر معلومى ندارد.
وقتى دكارت مى‏گويد: من چيزى هستم كه مى‏انديشد، ديگر دارد همان دستگاه مقولات را كه از فلسفه مَدْرسى به ارث برده است، به طور غير انتقادى به كار مى‏بندد.
دكارت در هيچ جا اثبات نمى‏كند كه انديشه به انديشنده‏اى هم نياز دارد...».

بقیه در ادامه مطلب

واژه مدرن ذزححرذ ، از ریشه لاتین «رحرذ » به معنای نو، جدید، امروزی و کنونی است که در مقابل قدیم و کهن به کار می رود . این اصطلاح در اواخر قرن 15 ولو به طور پراکنده مقارن با دوره رنسانس (عصر نوزایی) مطرح گشت و در مرحله بعدی، در قرن 16 و 17 وارد عرصه منازعات روشنفکری اروپای غربی شد .

بقیه در ادامه مطلب

امام خميني(ره) و نقد نظريه جدايي قرآن، عرفان و برهان


نويسنده: احمد ضرابي

شيوه نوشتاري اين مقاله، بناگذاري بر نقل عين فرمايشات حضرت امام خميني(ره) بدون تحليل و تفسير است تا نسبت نارواي «تفكيكي بودن» آن بزرگوار به شهادت نص و صراحت جملات و كلمات ايشان بدون نياز به شرح و توضيح بر همگان معلوم گردد.
    اگرچه نويسنده بر اين باور است كه افكار و انديشه هاي فلسفي و عرفاني امام در ساليان پردرخشش زندگاني آن حضرت در حوزه هاي علميه و كرسي درس فلسفه و تفسير عرفاني ايشان از «سوره مباركه حمد» و آثار برجسته اي چون «مصباح الهدايه» براي اهل علم و سخنراني هاي عرفاني ايشان و تصريح بر عرفان «ابن عربي» براي معرفي معنويت اسلام در خطاب به گورباچف براي عامه مردم جاي ترديد باقي نمي گذارد كه انديشه «جدايي قرآن از عرفان و برهان» وصله ناچسبي به ساحت قدسي آن عارف والامقام است؛ اما علي رغم اين وضوح، پاسخ كساني كه شبهه در مقابل بداهت كرده اند، ارائه عين گفتار ايشان در بازگو نمودن حقايق است. از اين نظر، نويسنده بنابر كم گويي و اكتفا به متن سخنان حضرت امام دارد. اميد آنكه در دفاع از ساحت قدسي ايشان كه دفاع از حريم اسلام و معارف ناب اسلام عزيز است موثر افتد و مقبول درگاه الهي واقع گردد. اينك مطلب را با هم از نظر مي گذرانيم:
    
    بقیه در ادامه مطلب   

بازشناسی مبانی فکری انجمن حجتیه

بقیه در ادامه مطلب